Het ijs breken met… Robin!

Het ijs breken met… Robin!

In deze rubriek gaan we in gesprek met een Arktikaan om meer over en van elkaar te leren. Deze keer breken we het ijs met Robin. Robin is bijna een jaar lid en al een bekend gezicht op de (baan)wielrenfiets en het ijs, zit in de lustrumcommissie, en wordt last but not least binnenkort de nieuwe penningmeester.  Wij spreken hem over zijn wedstrijddrang, en de ontwikkeling van “Michelinmannetje” tot Arktikaan.  

Vertel, hoe ben je ooit gestart met schaatsen?

Vanuit het fietsen, en daar zit wel een leuk verhaal achter. Ik sport eigenlijk mijn hele leven al heel veel. Zo heb ik heel lang gevoetbald als keeper, ook op hoog niveau. Nadat ik stopte heb ik in mijn studententijd heel lang krachtsport gedaan, tot ik echt zon Michelin-mannetje was. Toen ik voor mijn master naar Delft verhuisde, had ik vaak hele lange treinreizen van mijn ouders in Sneek. Ik luisterde veel podcasts en kwam toevallig die van Laurens ten Dam tegen en dacht; fietsen klinkt ook wel goed! Rond mijn verjaardag in het voorjaar van 2019 heb ik mijn eerste racefiets gekocht en ben bij de studentenclub in Delft gegaan. Daar waren ook veel leden die ook schaatsen, en na twee jaar doortrainen op de weg in de winter was ik daar wel klaar mee. Zo was de stap naar schaatsen snel gemaakt. 

Wat vind je zo leuk aan wielrennen?

Ik ben heel graag buiten, en het is een heerlijke manier om de omgeving te leren kennen. Dat was ook een van de redenen om van Delft naar Utrecht te verhuizen, hier heb je veel meer natuur. Maar misschien nog wel belangrijker voor mij in fietsen, en in elke sport, is het wedstrijdelement. Ik ben echt extreem competitief: ik vind het spelletje heel mooi. Ik koers graag op de fiets en rijd nu de marathons hier in Utrecht op de zondagavond. Het sociale aspect vind ik ook heel leuk, dat je je aan elkaar kan optrekken en kan pushen om het beste uit jezelf te halen.

Je houdt dus wel van de uitdaging?

Ja ik heb echt een doel nodig, iets om naar toe te werken, anders wordt het saai. Dat had ik op een gegeven moment bij voetbal, ik had het maximale voor mijzelf wel bereikt. Maar bij fietsen heb ik dat niet. Ik vind het heerlijk om steeds een ander doel te hebben en daar ook specifiek voor de trainen. Zo ga ik in de zomer de Schleck Gran Fondo in Luxemburg doen. Ik vind het heel fijn te merken hoe je dan vooruit gaat. Niet alleen bij sport, maar ook op mijn werk. Ik ben projectontwikkelaar, en daar komt altijd uitdaging bij kijken. Het leukste aan mijn baan vind ik hoe dynamisch het is, en hoeveel je met mensen samen mag en kan werken uit verschillende vakgebieden. Elke dag leer ik ook nog bij en dat vind ik heerlijk. Daarom vind ik schaatsen zo leuk: voor mij is het nog relatief nieuw, en ik kan er nog heel veel in leren. 

Wat doe je naast sporten graag?

Ik vind het niet alleen leuk zelf iets nieuws te leren, maar ook om andere mensen iets te leren. De ruimte geven en krijgen om te groeien vind ik heel belangrijk, en om dat samen te doen. Ik ben heel sociaal dus doe heel graag dingen samen. Daarnaast ben ik wel een doorpakker en houd niet van stil zitten. Als er iets geregeld moet worden pak ik het snel op: binnen projectteams op mijn werk, een schaatsclinic voor collega’s of de baanwielrenclinic voor Arktika. Het past dan ook goed bij me om het bestuur in te gaan: veel dingen voor elkaar krijgen met een leuke groep mensen. Ik kijk er heel erg uit om met het bestuur aan de slag te gaan. En binnenkort het lustrumfeest natuurlijk, daar heb ik al erg veel zin in!


Bedankt Robin en heel veel plezier met alle plannen! Wil je zelf met ons het ijs breken of ken je iemand met een goed verhaal? Laat het ons weten via