Het ijs breken met… Kaj!

In deze rubriek gaan we in gesprek met een Arktikaan om meer over en van elkaar te leren. Deze keer breken we het ijs met Kaj. Samen met zijn vriendin Myrthe is hij afgelopen april lid geworden, net aan de start van de coronacrisis. Wij spraken hem over hoe het is om in deze tijd bij Arktika te komen en over hoe hij de moed erin houdt.  

Allereerst, hoe ben je zelf ooit begonnen met schaatsen? 

Ik ben opgegroeid in Loosdrecht en schaatsen is daar echt dé sport. Elke week gaat vanuit daar een touringcar volgeladen met 150 kinderen naar de schaatsbaan. Iedereen ging, dus ik ging mee. Ik ben toen bij de sport blijven hangen, en groeide ook door richting wedstrijden, dat vond ik erg leuk. 

Is het voor jou belangrijk dat een sport een wedstrijdelement heeft?

Ja, die strijd vind ik zeker belangrijk. Maar daarnaast gaat het me ook om de gezelligheid. Ik heb veel sporten gedaan vroeger, tennis, hockey, judo, zeilen. Dat laatste heb ik ook een tijd fanatieker gedaan, zeker toen ik op Terschelling woonde. Ik deed daar een jaar de zeevaartschool en had een heel gezellig en goed team, dus we deden veel wedstrijden samen. De zeevaartschool zelf was iets te bèta voor mij, dus ik ben weer teruggekeerd en in Nieuwegein fysiotherapie gaan studeren. Daar heb ik ook mijn vriendin ontmoet. Zij schaatste toevallig ook in Loosdrecht, dus ben via haar weer begonnen. 

Hoe ben je bij Arktika terecht gekomen?

Ik schaatste dus in Loosdrecht, maar daar gingen veel vrienden weg en werd het niveau verschil te groot.  Ik kwam toen Annelotte een keer tegen bij de winkel van Jan Zwaan en zij vertelde over Arktika. Dit leek mij een hele goede plek om trainingsmaatjes te vinden en tegelijk mijn sociale kring weer wat uit te breiden. Na in februari meegetraind te hebben ben ik met het zomerseizoen lid geworden. Ik heb toen direct veel meegetraind, dat was lekker en gezellig. Ik vond het leuk te merken hoe snel ik aanspraak had met iedereen. 

En toen ging met de coronacrisis alles anders?

Ja dat viel wel even tegen. Ik was van plan dit seizoen zowel langebaan wedstrijden als marathon te rijden. Ik reed vorig jaar al in de C2 en wilde dit jaar ook zesbanen gaan doen. Ik voelde me goed voorbereid omdat ik de zomer dus echt goed had getraind en keek ernaar uit. Ik vind het echt jammer dat de wedstrijden niet doorgaan, ik wil graag winnen en train daarvoor. Dit maakt wel dat ik minder gemotiveerd ben dit seizoen.  

Heb je andere hobby’s om je nu bezig te houden?

Ik ben nog steeds veel aan het fietsen, nu in de winter is het vooral veel mountainbiken. En daarnaast heb ik net een huis gekocht, daar ben ik nu heel druk mee bezig. We krijgen de sleutel waarschijnlijk in juni, maar misschien wel eerder. Dus nu is het vooral alles rond krijgen, en dan daarna (online) veel meubels gaan shoppen. Ook ben ik in januari een nieuwe baan begonnen. Dus alles bij elkaar is het best een drukke tijd nu, wat dat betreft scheelt het wel dat ik even geen wedstrijden heb en gewoon lekker voor ontspanning nog kan schaatsen.

Zo bekeken valt dat inderdaad weer mee Kaj! Bedankt voor het delen van je ervaringen en hopelijk kan je snel weer met je nieuwe trainingsmaatjes over het ijs zoeven! Wil je zelf met ons het ijs breken of ken je iemand met een goed verhaal? Laat het ons weten via